هشدارهای پرویز پرستویی در ختم کیومرث پوراحمد
تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۴۰۰۷
مجلس یادبود کیومرث پوراحمد با هشدارها و انتقادهای پرویز پرستویی و پخش تصاویری از خالق «شب یلدا» و «قصههای مجید» و در میان بیقراریهای همسرش برگزار شد، اما سخنان خود پوراحمد که در جای جای برنامه در قالب مستند پخش میشد، بیشترین تاثیر را بر حاضران داشت و گویی این سخنان آرامبخش این مراسم بود.
به گزارش ایسنا، مجلس یادبود کیومرث پوراحمد، فیلمساز فقید کشورمان صبح امروز یکشنبه ۲۰ فروردینماه در مسجد جامع شهرک غرب برپا شد که طی آن پرویز پرستویی توصیهها و انتقادهایی را درباره نوع برخورد با جامعه هنری مطرح کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این بازیگر که البته قرار نبود در این برنامه صحبت کند، با تاکید بر اینکه سخنران نیست و با اشاره به طرح بعضی از انتقادها نسبت به عملکرد هنرمندان در چند ماه اخیر، یادآوری کرد: هفت ماه است که بعضی افراد مطالبی را مطرح میکنند مبنی بر اینکه باید در کنار مردم بود، در حالی که هنرمند همیشه دغدغه مردم را دارد و هنرمندی مانند کیومرث پوراحمد از قبل از انقلاب در کنار مردم بوده و تنها هم بوده و هرگز موج سوار نبوده است.
پرستویی با اشاره به یکی از تجربههای ناکام خود با کیومرث پوراحمد در ساخت فیلمی که هرگز به نتیجه نرسید، اضافه کرد: اگر آن فیلم را میساخت، اثری در حد استانداردهای جهانی بود، اما او هرگز خود را آلوده نکرد. اخیرا عدهای خطاب به هنرمندان میگویند چرا کنار مردم نیستید و من خطاب به آنها میگویم شما هفت ماه است که این دیالوگ را برقرار کردهاید. اما کسی مانند پوراحمد سالها قبل در کنار مردم ایستاد و تاوان آن را هم داد. ما بلد نیستیم هرکاری بکنیم و هر جایی برویم.
وی در ادامه با انتقاداتی درباره طرح بعضی مطالب بعد از درگذشت پوراحمد اضافه کرد: تسلیت نمیگویم و از عنوان روانشاد هم استفاده نمیکنم، زیرا همسرش این جملات را دوست ندارد. در این وضعیت ما باید مراقب خانواده آن عزیز و خانواده سینما باشیم، چون به اندازه کافی چوب خوردهایم تا جایی که در کوچه و خیابان از هنرمند بودن خود شرم میکنیم.
پرستویی یادآوری کرد: یادمان نرود که بعد از ساخت آخرین فیلمهای پوراحمد چه برخوردی با او کردیم. اگر شرایط اجتماعی سبب میشود یک هنرمند فیلم ضعیفی بسازد، نباید به او بیاحترامی کنیم. یادمان نرود با بزرگانی همچون داریوش مهرجویی چه کردیم و بعد از نمایش فیلمهایشان چگونه آنان را هو کردیم، اما حالا داریم به هنرمندی مانند کیومرث پوراحمد احترام میگذاریم. امروز کدام یک از ما از ناصر تقوایی خبر دارد؟ آخرین بار کی از او یاد کردهایم، چه دولتمردانی که به هنرمندان بیمهری میکنند و چه ما به عنوان جامعه هنری.
وی با اشاره به حضور پرتعداد اعضای خانه سینما اضافه کرد: خانه سینمای ایران ۵۰۰۰ عضو دارد و هر که در مسند مسئولیت مینشیند، باید به این نیروها افتخار کند چرا که به پشتوانه آنها میتواند بسیاری کارهای بزرگ را به انجام برساند. حالا که کیومرث پوراحمد اینگونه از میان ما رفته، به خانوادهاش احترام بگذاریم و نگران خانواده هنری باشیم. شما را به هر دینی که اعتقاد دارید، قسم میدهم که هوای یکدیگر را داشته باشید. هرچند ما ۵۰۰۰ نفریم، اما تنهاییم.
این بازیگر با انتقاد از رواج واژه سلبریتی ادامه داد: با شنیدن این واژه کهیر میزنم. این چه بحثی است که در کشور ما راه افتاده، چون اصلا متعلق به جامعه ما نیست و با این واژه مدام به جامعه هنری نقد میکنیم.
پرستویی اضافه کرد: چرا در فضای مجازی مدام برای همدیگر تعیین تکلیف میکنیم. خوب است که به سخنان آقای پوراحمد که در فیلمهای مستند او مطرح شده، گوش بدهیم و به تک تک آنها عمل کنیم؛ یکدیگر را رها نکنیم. همه ما یک خانوادهایم. در هر خانوادهای اشکالاتی وجود دارد، اما یکدیگر را از ریشه نزنیم و به بزرگترهایمان احترام بگذاریم. اگر آنها امروز در بعضی مراسمها حاضر نمیشوند، به این دلیل است که حرمتشان را نگه نداشتیم.
او با اشاره به تاثیرگذاری هنرمندان در عرصههای اجتماعی خاطر نشان کرد: هرجا که دولت و مردم خواهان انجام کاری هستند، هنرمندان را فرا خواندهاند و امروز هم باید به آنان بقبولانیم که ما جامعه هنری میتوانیم خیلی کارها انجام بدهیم.
پرستویی خطاب به وزیر ارشاد اظهار کرد: از آقای اسماعیلی عذرخواهی میکنم که مدت کوتاهی بعد از حضور ایشان بر مسند مسئولیت این سخنان را مطرح میکنم. اما به ایشان هم گفتهام شما ۵۰۰۰ سینماگر را در کنار خود دارید و میتوانید دوره درخشانی داشته باشید. شما چهار سال مستاجر ما هستید. اگر عملکرد خوبی داشته باشید، این مدت را تمدید میکنیم، اگر نه، ما مالک هستیم و میمانیم، اما بگذارید این رفاقت وجود داشته باشد. این روزها آرام کردن فضا کار دشواری شده است، ولی اجازه بدهید کنار هم این کار را انجام بدهیم.
این بازیگر ادامه داد: جامعه سینمایی که در میان مردم دیده شده، نمیتواند به هر کاری روی بیاورد یا هر رفتاری انجام بدهد. این جامعه به سختی میتواند روزگار بگذراند، چون با مردم عادی که در کوچه و خیابان هستند، تفاوت دارد. هوای این جامعه را داشته باشید و شرایط دشوار اعضای آن را درک کنید. ما مردم را خنداندهایم و گریاندهایم و از آنها حمایت کردهایم و حالا باید از خودمان حمایت کنیم.
انتقادات زائری درباره شیوههای نادرست امر به معروف و نهی از منکردر ادامه برنامه، حجتالاسلام زائری با انتقاد از انتشار بعضی مطالب در فضای مجازی تاکید کرد: ما مجاز نیستیم هر تصویری را ببینیم و هر مطلبی را منتشر کنیم. اصل دینداری این است که هر یک از ما سرمان به کار خودمان باشد نه اینکه مدام به زندگی دیگران سرک بکشیم.
او ادامه داد: هر یک از ما اول از همه باید ایرادهای خود را ببینیم و برطرف کنیم و بعد دنبال عیب و ایراد دیگران بگردیم. اگر دنبال امر به معروف و نهی از منکر هستیم، نمیتوانیم بدون اینکه شرایط زندگی دیگری را بدانیم، این کار را انجام بدهیم. اگر ما در روزگار سختی و نداری کنار کسی نباشیم و به داد او نرسیم و نانی به سفرهاش نبریم، چگونه میتوانیم او را امر به معروف کنیم. همچنانکه خداوند میفرماید برای بندگان من بهشت و جهنم تعیین نکنید چراکه تنها من از درون هر یک از آنان آگاهم.
زائری تاکید کرد: اگر بعد از این مجلس کمی نسبت به یکدیگر مهربانتر باشیم، آن زمان است که روح آقای پوراحمد کمی شاد میشود.
در جای جای این برنامه تصاویری از برخی ساختههای کیومرث پوراحمد همچون «قصههای مجید»، «خواهران غریب»، «شب یلدا» و «اتوبوس شب» و نیز بعضی از مستندهایی که درباره این هنرمند ساخته شده، در میان گریههای آرام حاضران پخش شد.
در بخشی از این تصاویر پوراحمد نکاتی را درباره ساخت «شب یلدا» مطرح کرد؛ اینکه بعد از نگارش اولین نسخه کوتاه فیلمنامه ۱۰ سال صبر کرده تا خشم و غضبش فروکش کند و اینکه تصمیم داشته این فیلم را با بازی خسرو شکیبایی بسازد که آن زمان در خارج از کشور بوده و دومین گزینهاش رضا کیانیان هم در ایران نبوده و از آنجاکه هر دو بازیگر ۶ ماه در خارج از کشور بودهاند، او توان ۶ ماه انتظار را نداشته و سرانجام فیلم را با بازی محمدرضا فروتن میسازد.
او در این مستند نکاتی درباره همسر دومش، مهرانه ربی بیان کرد که چگونه در آن دوران سخت، آرامبخش او شده.
به هنگام پخش این تصاویر آنچنان سکوتی بر مراسم حاکم میشد که گویی خود اوست که به حاضران آرامش میبخشد و در عین حال با پخش این تصاویر، یاد خسرو شکیبایی و پروین دخت یزدانیان (مادر کیومرث پوراحمد) نیز که در آثار او نقش آفرینی کرده اند، گرامی داشته شد.
در پایان این برنامه که در بخشهایی از آن تصاویری از مراسم خاکسپاری پوراحمد (فیلم ایسنا از این مراسم) پخش شد، برادر این فیلمساز از حاضران در برنامه خاکسپاری و مجلس یادبود او قدردانی کرد و گفت: سرانجام روز خوبی خواهد آمد.
این برنامه با حضور جمع کثیری از هنرمندانی همچون رخشان بنی اعتماد، عادل فردوسیپور، بهمن فرمان آرا، هوشنگ مرادی کرمانی، اردشیر رستمی، مرضیه برومند، محمد متوسلانی، علیرضا داودنژاد، رضا داودنژاد، محمد علی نجفی، حسن پورشیرازی، مسعود فروتن، محمد مهدی عسگرپور، کیانوش عیاری، فاطمه معتمد آریا، ابوالفضل پورعرب، حبیب احمدزاده، بهرام عظیمپور، محمد علی باشه آهنگر، رضا کیانیان، رضا یزدانی، لیلی رشیدی، مصطفی آل محمد، مجتبی میرطهماسب، ابراهیم مختاری، اصغر همت، منوچهر شاهسواری، محمدرضا دلپاک، مهدی جعفری، حبیب اسماعیلی، جهانگیر الماسی، اسدالله یکتا، بهزاد خداویسی، فرزین محدث، حمید پورآذری، بیژن امکانیان، حسین مسافر آستانه، غلامرضا موسوی، مریم معترف، رضا درمیشیان، جهانبخش سلطانی، فرهاد توحیدی و... برگزار شد.
محمد علی زم، جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، حجتالله ایوبی رییس سابق سازمان سینمایی، علیرضا تابش مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی و... از دیگر حاضران بودند.
در این مراسم کتاب «کد ۲۴ یا بوف کور چگونه ساخته و پرداخته شد» که اثری پژوهشی از حبیب احمدزاده است، در میان حاضران توزیع شد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: کیومرث پوراحمد داشته باشید جامعه هنری کنار مردم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۴۰۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودکشی پزشکان ایرانی در مرز هشدار؛ مشکل کجاست؟
براساس آخرین بررسیها، آمار خودکشی در میان پزشکان مرد ۴۰ درصد و در پزشکان زن ۱۳۰ درصد، نسبت به جمعیت عمومی، افزایش یافته که عدد قابل توجه و نگرانکنندهای است. آمار دیگری نشان میدهد که خودکشی پزشکان در چند سال اخیر ۵ برابر شده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی هشدار میدهد: «سرعت خودکشی در میان پزشکان و رزیدنتها صعودی شده و احتمال دارد که به زودی نرخ خودکشی پزشکان در ایران از سایر کشورها پیشی بگیرد.»
این پزشک همچنین تاکید میکند: «ما در حال حاضر در ابتدای موج گذار از مهاجرتها و خودکشیهای جامعه پزشکی هستیم. این مقدمه شرایط کنونی است و به نظر من ماحصل سالهای سال مدیریت غلط درمانی است که اگر جلوی این روند گرفته نشود، ادامه پیدا میکند. در چنین فضایی اصلاحات جوابگو نیست و نیاز به تحول است.»
از پس دلتنگیهایش بر نیامدمیگویند، دکتر سمیرا آلسعیدی از پس تنهاییهایش برنیامد و مهدی عبدوس، پزشک در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانم دکتر سمیرا آلسعیدی فوق تخصص روماتولوژی از میان ما رفت. ایشان روز قبل پلن دارویی خودکشی خود را با رزیدنتها مطرح کرده، آنها موضوع را جدی نگرفته و سر به سر ایشان هم میگذارند، مرحوم به گواهی همکاران، خوش اخلاق، فعال و با وجدان کاری بوده. از ایشان یک فرزند به یادگار مانده است. شاید در لحظات آخر زندگی گفته من زنی هستم که دنیا را روی انگشتان خود میچرخانم، اما از پس دلتنگیهایم بر نمیآیم. پزشکان بیشتر از سایر اقشار جامعه در معرض تنش و استرسهای فراوان کاری هستند.
آنها سرمایه کشور هستند احترامشان را حفظ کنید. تنهایشان نگذارید.» شرایط بهگونهای نگرانکننده شده است که بسیاری از کارشناسان هشدار میدهند که باید تصمیمات جدیتری از سوی مسوولان وزارت بهداشت گرفته شود. زمان مرگ پرستو، محمد رئیسزاده، رئیس سازمان نظام پزشکی درباره موضوع خودکشی در کادر سلامت به «دنیای اقتصاد» گفته بود: «کمیته ویژهای برای رسیدگی به مشکلات نیروهای طرحی راهاندازی شده است تا از حوادثی مانند نورآباد پیشگیری کند.» او تاکید کرده بود: «کمبود پزشک و نبود برنامهای برای پزشکان متخصص بومی اتفاقاتی، چون مرگ پرستو بخشی را رقم میزند.» همچنین قرار بود کمیتهای برای پیگیری و بررسی خودکشیها فعال شود. حال باید دید که نتایج این اقدامات چه میشود و آیا میتواند روند صعودی خودکشیها را کاهش دهد یا نه؟
سرعت گرفتن خودکشی کادر درمانبررسی توییتها و پیامهای تسلیت از سوی رئیس بیمارستان شریعتی و امیراعلم همه گویای این است که سمیرا آلسعیدی تا لحظه پیش از مرگ بهشدت کار میکرد و تا آخر عمر دست از درمان بیمارانش نکشیده است. پرسوجوها همچنین حاکی از این است که او بهشدت مهربان و خوشاخلاق بوده و همواره سعی در کمک به بیماران داشته است. با این حال سوال بسیاری از مردم این است که چرا یک پزشک که جایگاه مهمی در جامعه دارد، اینگونه زندگی را ترک میکند؟
سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی میگوید: «چند سالی است خودکشی در کادر درمان به ویژه پزشکان زیاد شده است. این زیاد شدن نسبت به گذشته است و البته باید بگویم که در کشوری مانند آمریکا آمار خودکشی بالاتر است. با این حال مساله مهم این است که در جامعه کنونی ما شیب خودکشی افزایش یافته و حتی ممکن است در صورت اجرا نشدن پیشگیریهای ضروری، به زودی نرخ خودکشی ایران از سایر کشورها بیشتر شود.» او این مساله را با توجه به آمار خودکشی قطعی ۱۶ نفر در سال ۱۴۰۲ بیان میکند با تاکید بر این نکته که ممکن است آمارها از این عدد بیشتر باشد، اما سکوت خانوادهها و آبروداری مانع از اعلام خودکشی شود. میرخانی پدیده خودکشی را چند عاملی میداند و تاکید میکند: «هیچوقت نمیتوان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما بهطور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.»
تحقیر سیستماتیک«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا میکرد و از جایگاه مطلوبی بهرهمند میشد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساستر میشوند و از سوی دیگر بیداریهای مکرر فرد را بهشدت آسیبپذیر میکند.» میرخانی با بیان مهمترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان میگوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامیهای پزشکی روبهرو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق میکند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانوادههای بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه میدهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال میکنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. بهطور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.»
او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستانها عنوان میکند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنتها صدق میکند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمیتوانند بخوابند و این شرایط بهشدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی میکند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقتها این درمان به موقع انجام نمیشود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقتها مشکلاتش لاینحل باقی میماند.» پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان پزشکان جوان بیسابقه است!» یک مطالعه در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنتهای در حال تحصیل در دانشگاههای علومپزشکی کشور نشان میدهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بودهاند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشتهاند.»
میرخانی یکی دیگر از ریشههای اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی میداند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار بهگونهای است که از رزیدنت بیگاری میکشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمیتواند کوچکترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامنها و وثیقهای که گذاشته، پیش کشیده شود؛ بنابراین ترجیح میدهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی میکنند.» سعید بابایی، روانشناس با توجه به خودکشیهای اخیر پزشکان توصیه میکند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلالها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.»
زندگی در اتاقهای محقرمیرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی میگوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستانها معمولا در اتاقهای محقر زندگی میکنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحتتاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم میدهند برخی به پایان زندگی میاندیشند.»
میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری میکند: «افرادی که خودکشی میکنند در شرایط خاص روحی قرار میگیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست میدهند و عملشان ناخودآگاهانه است؛ بنابراین این امر یاغیگری در برابر خدا یا کفر نیست.» اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنتها و پزشکان با این عوامل دستوپنجه نرم میکردند، با این حال میرخانی میگوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمیگردد. هزینههای درمان بالا رفته است و بیمهها معمولا این هزینه را نمیپردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار میگیرند.» حال باید دید که مسوولان چه راهحلی برای برونرفت از شرایط کنونی دارند و چگونه میتوانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.